Franciscus Roosenboom (Gennep 1856 - Maastricht 1936) had een remplaçantenbureau.

Op 12 januari 1897 maakt notaris Teulings te Gennep een verklaring op van een nummerwisseling.

Een nummerwisseling houdt in dat een dienstplichtige Nederlander die goedgekeurd is voor de militie en wiens nummer ingeloot is, een andere dienstplichtige, de remplaçant, die ook goedgekeurd is, maar die uitgeloot is voor zijn nummer laat dienen in de Nationale Militie. Daar betaalt hij zijn remplaçant een vergoeding voor. De overeenkomst hierover wordt vastgelegd bij een notaris.

In dit geval is de ingelote dienstplichtige de slager Max Bock, zoon van de Gennepse slager Isaac Bock. De remplaçant is Pieter Joseph Snijders, schoenmaker uit Beek (Lb).
De remplacering werd geregeld door Franciscus Roosenboom, tapper te Maastricht. Omdat zij beiden nog minderjarig zijn, wordt de overeenkomst gesloten door de vaders van de dienstplichtige en van de remplaçant. Vader Snijders laat zich vertegenwoordigen door Franciscus Roosenboom.

Franciscus Roosenboom is in Gennep geboren, zoon van Willem Roosenboom en Theodora van den Berg. Hij is een oudere broer van mijn betovergrootvader Willem Roosenboom (Gennep 1860 - 1944).  Na zijn militaire dienst in Maastricht is hij er getrouwd en is hij daar een tapperij begonnen. Daarnaast heeft hij een remplaçantenbureau en hij verkoopt tropenuitrustingen voor militairen die naar de tropen uitgezonden worden. Zie hierover ook dit verhaal.

Advertentie van Franciscus Roosenboom, wervingsagent voor het Koloniale Leger, in de Limburger Koerier van 28 januari 1893.

Pieter Joseph Snijders verbindt zich de militaire dienst te vervullen en vader Isaac Bock zal daarvoor voldoen "eene som van tweehonderdtwintig gulden betaalbaar als volgt, tien gulden bij de eerste keuring, vijfentwintig gulden bij de keuring door de Militieraad, vijftien gulden bij indienststelling, twee gulden vijftig cent maandelijks gedurende den dienst, vijftien gulden bij klein verlof en het restant bij groot verlof".

Genoemde Max Bock nam de slagerij van zijn vader in Gennep over.
In de Tweede Wereldoorlog werden hij en zijn gezin op 10 april 1943 bevolen te vertrekken naar het concentratiekamp in Vught en zij werden vermoord in Sobibor op 14 mei 1943.